分類:
釋守卓古詩文
朝代:宋代,共收錄126篇詩文釋守卓古詩文大全(第12頁):
寄徐師利·其二
跡在世途心了了,兩全方顯丈夫兒。八風盡入遮那境,秘訣何勞問祖師。小偈四首寄示心然道人聊資體味以進箇中精淳之趣·其四
非許復何如,法界一蘧廬。於中全諦實,此外盡撩虛。擬寒山四首·其一
有物是何物,周流泄妙機。春晴山鳥語,日暮洞雲歸。指是馬還是,心非佛亦非。誰能同彼此,攜手入玄微。偈十九首·其十八
落花隨流水,啼鳥在深雲。莫怪多違背,年高耳目昏。豈不見七百甲子老禪翁,對人祇道東門西門南門北門。即來言和答公任侍郎·其一
迥脫根塵始識塵,了無所得才真得。堂堂獨露本來光,越自南兮胡自北。偈二十四首·其八
欲明生死須窮道,一葉落時天下秋。不涉去來常變化,歸根得旨但隨流。岩畔春將老四首·其一
岩畔春將老,香風匝地生。囊藏無底缽,高臥笑毗城。送諸方行化·其三
火里生蓮世豈知,入廛須是丈夫兒。毗耶老漢如相扣,報導年來眼搭眵。送慈侍者寧親
生緣斷處參吾道,孝義敦時念倚門。要得一槌收兩當,別余歸去省寒溫。維摩不二
洞門常啟客來稀,碧草叢邊野蕨肥。可笑流年空老大,慚無一德報恩知。