詩詞名句歷史字典書法欣賞書法字典國語詞典說文解字康熙字典古漢語字典標 題 作 者 詩 句 賢者之孝二百四十首晏子作者:林同 朝代:宋代賢者之孝二百四十首晏子原文母家令足食,父族使安生。睦黨可謂孝,能之惟晏嬰。詩詞問答問:賢者之孝二百四十首晏子的作者是誰?答:林同問:賢者之孝二百四十首晏子寫於哪個朝代?答:宋代林同賢者之孝二百四十首晏子書法欣賞賢者之孝二百四十首晏子書法作品詩詞推薦復至凝祥池上晁補之〔宋代〕去歲相攜此地游,西風垂果奉靈湫。春工變化渾無跡,紅滿枝條綠滿洲。龍女祠後塘自生荷花數權與史誠之更相酬和司馬光〔宋代〕賀監家居逸興民,枝分鑒水闊容舠。穿荷宜去邀漁叟,共醉船頭半榼醪。送楊偕太傅知淮陽軍宋祁〔宋代〕下拜親膺一札書,隋河風柂送行艫。曉辭漢署茅留蕝,暮聽廉歌袴換襦。方誌貢珍傳磬錯,客庖羞品盛魚腴。雙旌挽阮開之洪咨夔〔宋代〕窮達皆歸命,虧成不掛心。醉余便腹睡,棋罷掉頭吟。孔雀門闌舊,驪駒院落深。可堪重剝啄,寂寂杏花陰。句葉廷珪〔宋代〕戌兵數有流星遞,元白詩筒幸寄將。十八日陪提刑郎中吉祥院看牡丹蔡襄〔宋代〕節候初臨穀雨期,滿天風日助芳菲。生來已占妙香國,開處全烘直指衣。攬照盡從烏帽重,放歌須遣羽觴飛。前騶豬頭和尚贊釋普度〔宋代〕金華聖者無人識,相逢便討豬頭吃。回首還從舊路歸,春風一陣香狼藉。草堂老人和仲平頭七十宴客綠煙亭輒賦口號一林亦之〔宋代〕今年七十多青里,莫把仙翁一例看。再拜尊前為翁舞,草堂最好是無官。謝白樂天招韜光〔唐代〕山僧野性好林泉,每向岩阿倚石眠。不解栽松陪玉勒,惟能引水種金蓮。白雲乍可來青嶂,明月難教下碧天。城市和人觀木戲李復〔宋代〕百尺高竿巧捷身,竿頭立定斗尖新。更呈失腳翻身樣,平地旁觀亦損神。除夜次慶符胡銓〔宋代〕白髮無端苦見尋,十年孤負醉花陰。可憐獨鶴輕浮海,未及昏鴉日伴林。天末醉眠千嶺寂,江南夢繞五雲深。一杯天竺寺題葛洪井許渾〔唐代〕羽客煉丹井,井留人已無。舊泉青石下,余甃碧山隅。雲朗鏡開匣,月寒冰在壺。仍聞釀仙酒,此水過瓊酴。雪中偶成呈周明遠李洪〔宋代〕巽二初分北帝權,忽飄瑞葉表豐年。隨車逐馬難為比,入隙開簾絕可憐。凍鎖官梅枝裊娜,寒欺塞雁影聯翩。袁安題宣州元處士幽居許渾〔唐代〕潺湲繞門水,未省濯纓塵。鳥散千岩曙,蜂來一徑春。杉松還待客,芝朮不求人。寧學磻溪叟,逢時罷隱淪。雨後聞蛙喻良能〔宋代〕雨過窗虛夜氣清,草間何處亂蛙鳴。休 * 地兼私地,且聽蘿根呷呷聲。禪人並化主寫真求贊釋正覺〔宋代〕幻起有形,智空無名。秋生月窟,雲變乾城。摩娑百戰胝瘢舊,向道而今老太平。感山十詠旃檀林姚勉〔宋代〕心清聞妙香,宴坐旃檀林。坐香元不斷,莫作死灰心。再寄用前韻陳傅良〔宋代〕幸無骨相可封侯,歸理先人舊釣游。山下剩栽諸本竹,水邊須著數間樓。群書可讀自隨喜,一客不來誰與愁。時把胥山廟曹既明〔宋代〕堂堂武烈與文英,引劍呼天氣未平。身後端知司禍福,生前直欲就功名。胥山未盡吳儂意,郢水猶傷楚客情。井裡書事二首陳造〔宋代〕壯年膚骨已清臞,老去支離轉不如。二十七年扶病過,半緣耽酒半耽書。名句推薦夜發清溪向三峽,思君不見下渝州。李白《峨眉山月歌》 濤瀾洶湧,風雲開闔。蘇轍《黃州快哉亭記》 未信此情難系絆,楊花猶有東風管。蘇軾《蝶戀花·蝶懶鶯慵春過半》 蓬生麻中,不扶而直;白沙在涅,與之俱黑。荀子《荀子·勸學》 紅燭背,繡簾垂,夢長君不知。溫庭筠《更漏子·柳絲長》 歲暮鋤犁傍空室,呼兒登山收橡實。張籍《野老歌 / 山農詞》 狡兔盡則良犬烹,敵國滅則謀臣亡。韓非及後人《韓非子·內儲說下六微》 更落盡梨花,飛盡楊花,春也成憔悴。汪元量《鶯啼序·重過金陵》 香滅繡帷人寂寂,倚檻無言愁思遠。顧敻《玉樓春·柳映玉樓春日晚》 一尺深紅勝麴塵,天生舊物不如新。溫庭筠《南歌子詞二首 / 新添聲楊柳枝詞》